Małe radości i większe smuteczki.

Bene! Znalazłam rodzinę, jakkolwiek absurdalnie by to nie zabrzmiało. Dach nad głową na wakacje. I muszę powiedzieć, że nie jest źle! Będzie to lato bardzo intensywne i baaaardzo na walizkach, ale czy nie o tym zawsze marzyłam?  No może nie dokładnie o podróżowaniu z dziećmi (i to nie swoimi!) na głowie, ale zawsze jest to ciekawsze niż spędzenie lata na nicnierobieniu tudzież dorabianiu w call center <o zgrozo!>. Zaproponowali mi bardzo fajne warunki. No i pozostanie mi cały wrzesień na jakąś wyprawę w nieznane. Wczoraj rozmawiałam z moją przyszłą host rodziną, a właściwie głową rodziny przez 15 minut ustalając szczegóły mojego przyjazdu. Teraz czekam tylko na potwierdzenie i mój bilet. Mam nadzieję, że wszystko dojdzie do skutku i wtedy podzielę się szczegółami. 

Wciąż niedzielny spacer.

Poza tym wszystko jakoś nagle zaczęło się składać i układać po mojej myśli. Słońce świeci. W końcu kupiłam karnet na fitness, dzięki czemu mam zakwasy non stop od tygodnia, ale co za satysfakcja! Przeszłam pomyślnie przez rekrutację do organizacji studenckiej, na której bardzo mi zależało i zaliczyłam test z całego półrocza z gramatyki francuskiej.  I inne takie mniejsze i większe radości.

Jakże czeka mnie weekendowe wyłączenie z życia – szkolenia, spotkania, wyjazdy, biorę się za fonetykę, i pozostawiam was z filmem, na który trafiłam dziś rano. Bardzo silnie pragnę wierzyc w to, że cała akcja nie przeistoczyła się w komercyjną propagandę, bo korzenie miała szczytne. Tak czy inaczej uważam, że warto poświęcić chwilę na zgłębienie tematu, a przynajmniej pół godziny na obejrzenie tego filmu - Kony 2012 i zapoznanie się z tą stroną InvisibleChildren.